کد مطلب:314861 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:175
یا حضرت عباس هنوز قبرت را ندیدم
در تاریخ سی و یكم فروردین ماه 1381 برابر با هفتم صفر 1423 روز ولادت حضرت امام موسی كاظم (علیه السلام) در مصلای زینبیه واقع در شهر دمشق جناب آقای حاج حسن محمد پور فرزند علی اكبر ساكن بابلسر (خیابان امیر پازوانی) كه زائر زینب كبری (سلام الله علیها) و عازم كربلای معلی بود. در رابطه با كرامت حضرت چنین فرمودند:
شب عید نوروز سال 81 شمسی بود. یكی از چشمانم دچار ناراحتی گردید و سرانجام، سفید و نابینا شد. از این رو نزد چشم پزشك می رفتم ولی چون ایام تعطیلی بود مطب هیچ دكتری باز نبود و هر چه گشتم سرانجام چشم پزشك پیدا نكردم. لذا ناچار مأیوسانه به خانه آمدم و درد دلم گفتم: چهل سال، یا اباالفضل گفتم كه زیارت حرم مطهر نصیبم شود اما امسال كه عازم زیارتش هستم متأسفانه هنگامی كه به حرمش مشرف می شوم آن را نخواهم دید؛ زیرا چشم دیگرم هم از اول نابینا بوده است و از آن جا كه آن روزها حال و هوای خواصی داشتم برای این كه ماه محرم و ایام سوگواری بود، به حضرت ابوالفضل (علیه السلام) توسل جستم و بسیار گرفتم و گفتم: یا ابوالفضل من یك چشم داشتم و آن هم كور شد، در حالی كه هنوز قبرت را ندیدم. ای باب الحوائج شفایم بده تا بیایم حرم شریفت را زیارت كنم و نذر هم می نمایم كه یك رأس گوسفند در كربلای معلی خریداری نموده و در آن جا قربانی كنم. آن گاه پس از آن گریه و نذر نمودن
[ صفحه 397]
خوابیدم و سحرگاه آن شب از خواب بیدار شدم و دیدم كه از عنایت حضرت قمر بنی هاشم (علیه السلام) آن چشمم كه دچار ناراحتی و نابینایی شده بود، خوب گردید و از اول هم بهتر گشته است و اكنون بعد از زیارت حرم مطهر عقیله بنی هاشم حضرت زینب كبری و حضرت رقیه (سلام الله علیها) می روم كربلا برای زیارت حرم مقدس حضرت حضرت ابوالفضل العباس (علیه السلام) و به خواست خداوند متعال نذرم را در آن جا ادا خواهم كرد.
شب عید نوروز سال 81 شمسی بود. یكی از چشمانم دچار ناراحتی گردید و سرانجام، سفید و نابینا شد. از این رو نزد چشم پزشك می رفتم ولی چون ایام تعطیلی بود مطب هیچ دكتری باز نبود و هر چه گشتم سرانجام چشم پزشك پیدا نكردم. لذا ناچار مأیوسانه به خانه آمدم و درد دلم گفتم: چهل سال، یا اباالفضل گفتم كه زیارت حرم مطهر نصیبم شود اما امسال كه عازم زیارتش هستم متأسفانه هنگامی كه به حرمش مشرف می شوم آن را نخواهم دید؛ زیرا چشم دیگرم هم از اول نابینا بوده است و از آن جا كه آن روزها حال و هوای خواصی داشتم برای این كه ماه محرم و ایام سوگواری بود، به حضرت ابوالفضل (علیه السلام) توسل جستم و بسیار گرفتم و گفتم: یا ابوالفضل من یك چشم داشتم و آن هم كور شد، در حالی كه هنوز قبرت را ندیدم. ای باب الحوائج شفایم بده تا بیایم حرم شریفت را زیارت كنم و نذر هم می نمایم كه یك رأس گوسفند در كربلای معلی خریداری نموده و در آن جا قربانی كنم. آن گاه پس از آن گریه و نذر نمودن
[ صفحه 397]
خوابیدم و سحرگاه آن شب از خواب بیدار شدم و دیدم كه از عنایت حضرت قمر بنی هاشم (علیه السلام) آن چشمم كه دچار ناراحتی و نابینایی شده بود، خوب گردید و از اول هم بهتر گشته است و اكنون بعد از زیارت حرم مطهر عقیله بنی هاشم حضرت زینب كبری و حضرت رقیه (سلام الله علیها) می روم كربلا برای زیارت حرم مقدس حضرت حضرت ابوالفضل العباس (علیه السلام) و به خواست خداوند متعال نذرم را در آن جا ادا خواهم كرد.